In de zomer van 2002 en 2007 en de winter van 2009 was ik met mijn gezin op vakantie in het Franse Bretagne. We waren allemaal geraakt door schoonheid van Port Blanc in het plaatsje Penvénan. Het uitzicht is sereen, vredig en krachtig te gelijk. We wilden er niet meer weg. Het enorme verschil tussen eb en vloed maakt het mogelijk om bij laag tij naar het eilandje Île aux Femmes te lopen. 

Toen ik in het najaar van 2010 startte aan de School voor Sjamanisme maakte ik voor het eerst een transreis. Om je te kunnen begeven in de andere werkelijkheid vertrek je vanaf een bestaand punt in de werkelijkheid. Na de transreis kom je er ook weer terug. Voor mij werd dit vertrekpunt deze oude Grove Dennenboom op het mini-eiland Île aux Femmes’  (Eiland van Vrouwen) in Port Blanc. Sjamanisme zorgde ervoor dat ik thuis kwam in mijzelf, mijn eigen veilige haven (Port) waar alles mag zijn (Blanc). Ik voel een brandend verlangen om anderen in de gelegenheid te stellen de thuisreis naar zichzelf te maken en hen op hun reis te begeleiden naar hun eigen veilige haven waar alles goed is zoals het is.

In 2022 en 2023 keerde ik terug met mijn man naar deze magische plek. Wijzer en rijker geworden voelt deze plek nog steeds hetzelfde. Uren hebben we aan de kust gezeten op de grote kwarts stenen om het water te zien zakken en stijgen. Totaal desolaat, tijdloos, hebben we bij eb om het eiland heen gelopen. Ik zou het zo weer doen …